*باران*
●▬ஜ۩ دست های پر از خالی ۩ஜ▬●
تنهایی ام را...دوست دارم...بوی پاکی می دهد

 

شاخساران سرمست...

دل گل غرق سرور... سبزه در فکر بهار

خاک، گویی که تبسم بر لب....              همگان دل شادند.

کوه، قد کشیده بلند ـ سینه اش در دل ابرهای سیاه

چشمه ساز می زند باز، زخمه بر تار صخره های ستبر

بلبلان مست می جویبار... سرداده اند سرود بهار

بزم، بزم گل و پروانه و شمع...     قاصدک پرمی کشد، تا اوج سفرهای بلند

مریم و سوسن و نرگس...                   همگان دل شادند.

 

مبادا! دلکی غرق باشد در زمستان خیال

 نکند! دلبرکی جا بماند در برف سکوت....... که باران در راه است.

... و قطره های زلالش چه عجولند بر بوسه خاک

                                              ... چه رقیبند بر سیل مهیب

آری ای باران!... ببار

                      ببار برمن... که دلم لک زده بر ساز دلت

باران ببار!... و بزن، سیلی عشقت را بر شیشه تاریک دلم

                  باران ببار!... که بی چاره نگاهت شده ام!

ناز کن ! ناز... که خریدار نازت شده ام!

باران بگو!... که رذیلت پنهان برود...

                                               که دلم، قصد رهایی دارد                  

بگو:... حال پریشان برود...     

                                     آه! که دگر خانه ای ندارد، در من

اشکهای شب زده رخت بربندد...

                      که راهی ندارد بر گونه ای که رد پای تو بر آن جاریست.

ضربان های نفس گیر تلاطم...

                                  وای نه!... نبض هایم نمی خواندش دگر

باران!... مرا از خود مران!         که گرفتار توام...

دستم را بگیر و در خود بیامیز.... تا آمیخته شوم در آغوش بی کرانت.

باران مرا ببر... بگذار زندانی ات باشم....

قفسم را نشکن....

                      تو مکن آزادم...

                                          گر رهایم سازی...

                                                                   بخدا خواهم مرد...

                       من زنجیر تو را می خواهم...

بگذار با پیوند عمیقم با تو .......... رخنه کنم بر دل خاک

برود عطر دل انگیزش در عمق دلم         بشود خاکی خاکی از نو...حجم سنگین تنم

باران ببار بر من!...

بگذار گیسوانم زیر دستان نوازشت خیس تب و تاب گردد...

باران ببار بر من!... بگذار صورتم زیر بوسه های دانه دانه ات، تبرک یابد...

ببار!...تا که چشم هایم، اشک شوقش را از تو یغما ببرد...

ببار!...تا شانه هایم، زیر پنجه های مهربانت، جان دوباره گیرد...

ببار!...که انگشتانم، با لمس نگاهت، قنوت شب باشد...

باران ببار بر من!...

                         باران بشور مرا تا محو شوم...

خرابم کن، تا روانت گردم....

                                     و بسازم باز!...

                                                        بسازم باز!...

نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:








تاریخ: 26 / 1 / 1390برچسب:*باران*,
ارسال توسط ★ --❤رحمت الله❤--★

آرشیو مطالب
پيوند هاي روزانه
امکانات جانبی